Na een audit in het kader van doorlopend toezicht heeft NRVT een klacht ingediend die ziet op één taxatierapport vallend onder woonruimte.

Het taxatierapport voldoet volgens NRVT niet aan de eisen van zorgvuldigheid en transparantie. Een taxateur dient bij het taxeren van een recreatiewoning extra alert te zijn op wat de mogelijkheden zijn betreffende (permanente) bewoning. Het feit dat de taxateur het object als een permanente woning in plaats van een recreatiewoning heeft getaxeerd, heeft verschillende gevolgen. Een recreatiewoning waar permanente bewoning is toegestaan op basis van het bestemmingsplan en de leveringsakte, is in de regel meer waard dan een recreatiewoning waarbij dat niet is toegestaan. Ook in het kader van financiering door de bank, is het van belang om te weten of permanente bewoning is toegestaan.

De taxateur erkent de genoemde fouten te hebben gemaakt en dit ook verschillende keren – al bij de audit - te hebben aangegeven aan klager. De taxateur wil op zijn beurt een klacht indienen tegen NRVT omdat de procedure veel te lang geduurd heeft.

Het tuchtcollege stelt vast dat de taxateur een taxatierapport heeft opgesteld dat niet voldoet. De door de taxateur geschatte waarde is hierdoor niet goed onderbouwd. Daardoor zijn fundamentele beginselen geschonden zoals vastgelegd in het Reglement Gedrags- en Beroepsregels (RGB), met name het beginsel van zorgvuldigheid en transparantie (artikel 12 RGB).

Het tuchtcollege merkt op niet bevoegd te zijn om een oordeel uit te spreken over de vertraging die is opgetreden. Het tuchtcollege kan deze vertraging hoogstens meenemen in de op te leggen maatregel.

De klacht wordt dan ook gegrond verklaard.

Nu de taxateur echter in zijn verweer en tijdens de zitting uitdrukkelijk en voor het tuchtcollege overtuigend heeft erkend een fout te hebben gemaakt en hiervan te hebben geleerd, en er sprake is van een lang tijdsverloop, legt het tuchtcollege de maatregel van waarschuwing op.