Klagers hebben een woning gekocht, terwijl zij in het buitenland verbleven. Zij hadden de woning daarom niet gezien vóór de aankoop. Na de aankoop blijken er diverse zaken niet te werken of gebreken te vertonen. Klagers dienen een klacht in tegen de taxateur, die volgens hen deze zaken had moeten constateren en vermelden in het taxatierapport.

De taxateur vindt het jammer voor klagers dat zij na de aankoop diverse onvoorziene kosten hebben moeten maken. Zij heeft echter een taxatierapport opgemaakt met als doel verkrijging van een hypothecaire financiering, niet een bouwkundige keuring. De taxateur was er niet van op de hoogte dat de kopers de woning zonder bezichtiging (al) hadden gekocht. Het is niet aan de taxateur om te checken of alles werkt. Zij wijst klagers erop dat zij een aankoopmakelaar hadden kunnen inschakelen of een bouwkundige keuring hadden kunnen laten verrichten.

Het tuchtcollege volgt de taxateur; een taxatierapport is geen bouwkundige keuring. Juist in de situatie van klagers, waarbij zij de woning niet konden bezichtigen wegens verblijf in het buitenland, had een aankoopmakelaar hen kunnen bijstaan en deze taak van hen kunnen overnemen. Daarnaast hadden zij een bouwkundige keuring kunnen laten verrichten om de technische staat van de woning te laten vaststellen en een inschatting te krijgen van mogelijke op handen zijnde kosten. Dit is echter niet het doel van een taxatierapport.

De taxateur was er niet van op de hoogte dat klagers de woning niet zelf bezichtigd hadden. Daarnaast is het doel van de taxatie geweest het waarderen van de woning ter verkrijging van een hypothecaire lening. Voor dat doel is de taxatie dan ook gebruikt en ook geschikt gebleken.

Dat klagers mogelijk andere verwachtingen hadden van de taxatie – die niet kenbaar gemaakt zijn aan de taxateur – moet voor hun rekening blijven.

De klacht wordt dan ook ongegrond verklaard.