Klager is ontevreden over het taxatierapport dat is opgemaakt van zijn woning. Zijn woning is door de taxateur geplaatst in een verkeerde wijk en zijn woning lijkt gekrompen ten opzichte van een taxatierapport uit 2008. Ook was de woning toen € 50.000 meer waard.

Hij wil graag een tweede taxatie, maar verschillende taxateurs laten weten dat dat niet mogelijk is, omdat NWWI dat volgens hen niet toestaat. Daarom kan hij niet anders dan een klacht indienen.

De taxateur geeft aan dat er enkele slordigheden in het rapport staan en past dat aan. De wijk heeft twee kanten, die volgens de taxateur in waarde niet van elkaar verschillen. Hij zou voor beide kanten dezelfde referenties hanteren. De taxateur geeft aan dat de meetinstructie in 2010 is ingevoerd, dat zou de verschillende maatvoering kunnen verklaren.

Het Tuchtcollege overweegt dat van een Register-Taxateur verwacht mag worden dat hij zijn werkzaamheden zorgvuldig en nauwgezet uitvoert. Maar slordigheden zijn niet hetzelfde als tuchtrechtelijke verwijten, zeker niet als de taxateur zijn fouten erkent en bereid is het rapport daarop aan te passen. Dat de taxateur een buitenruimte niet heeft meegenomen in de berekening vindt het Tuchtcollege onwaarschijnlijk, want die buitenruimte is duidelijk te zien op de foto’s.

Het Tuchtcollege overweegt dat de drie referenties op minder dan 1 km van het object liggen, de transacties niet ouder zijn dan 6 maanden en dat de taxateur een analyse heeft gemaakt van de verschillen, zodat het Tuchtcollege de keuze van de taxateur kan volgen.

Het Tuchtcollege oordeelt dat de taxateur geen invloed heeft op het beleid van NWWI, dus als het zo is dat een tweede taxateur geen taxatierapport wil uitbrengen om problemen met de validatie bij NWWI te voorkomen, is dat niet iets dat de taxateur verweten kan worden.

De klacht is ongegrond.

Uitspraak in hoger beroep: Waardering niet onjuist, niet aangetoond dat wijk meer gewild is dan wijk van referentiepanden