Na een audit in het kader van doorlopend toezicht heeft NRVT een klacht ingediend die ziet op een drietal taxatierapporten vallend onder de Kamers Wonen en Bedrijfsmatig Vastgoed.

Het tuchtcollege stelt vast dat de taxateur taxatierapporten heeft opgesteld waarin essentiële informatie ontbreekt. Er is sprake van de volgende onvolkomenheden: de opdrachtvoorwaarden voldoen niet aan de minimale vereisten, de onderbouwing van het rendement en de exploitatielasten ontbreekt, de onderbouwing van de waarde is onvolledig, er is een onjuist waardebegrip gebruikt, althans niet is toegelicht waarom beide waardebegrippen gelijk aan elkaar zouden zijn en de huursituatie is onvoldoende uitgewerkt. Hierdoor zijn de berekeningen en opbouw van de geschatte waarde niet inzichtelijk en de overwegingen van de taxateur voor een derde niet te volgen.

De taxateur voelt zich onterecht als beklaagde behandeld. Hij laat zijn taxaties standaard beoordelen door NWWI of door een plausibiliserend taxateur. Ook voert de taxateur aan dat de cursussen de afgelopen jaren naar zijn mening niet aansluiten bij de eisen die door NRVT worden gesteld en beoordeeld tijdens de audit. Ten aanzien van de opmerkingen bij de rapporten voert de taxateur aan dat hij beperkte invloed heeft op opdrachtbevestigingen van de banken. Hij heeft zich inmiddels verdiept in het gebruikte softwareprogramma, nu er uitgebreidere teksten beschikbaar zijn gekomen die kunnen dienen als leidraad. De taxateur erkent dat de dienstwoning en de ongebonden grond achteraf beter hadden kunnen worden onderbouwd met referenties.

Het tuchtcollege stelt vast dat de taxateur taxatierapporten heeft opgesteld die niet voldoen aan de regelgeving. De door de taxateur geschatte waarde is hierdoor niet goed onderbouwd. Daardoor zijn fundamentele beginselen geschonden zoals vastgelegd in het Reglement Gedrags- en Beroepsregels (RGB), met name het beginsel van zorgvuldigheid en transparantie (artikel 12 RGB). De klacht wordt dan ook gegrond verklaard.

Het tuchtcollege overweegt dat, hoewel het enerzijds gaat om serieuze tekortkomingen die de navolgbaarheid van de rapporten aantasten, het tuchtcollege anderzijds van oordeel is dat deze tekortkomingen niet zo ernstig zijn dat aan de taxateur de maatregel van een berisping dient te worden opgelegd. Dit is mede gezien het feit dat de taxateur zijn fouten heeft erkend en heeft laten zien dat hij een leerproces heeft doorlopen. Het tuchtcollege volstaat dan ook met het opleggen van de maatregel van waarschuwing.