In een audit worden vijf taxatierapporten beoordeeld. NRVT constateert dat er van alles ontbreekt in de rapporten, zoals referenties, een plausibiliteitstoets, rekenmodel en privaat- en publiekrechtelijke aspecten. Ook zijn de berekeningen en opbouw van de geschatte waarde niet inzichtelijk en zijn de overwegingen van de taxateur voor een derde niet te volgen. Daarnaast heeft de taxateur een rapport opgesteld van een object dat onder het Grootzakelijk Vastgoed (GZV) valt, terwijl de taxateur daarvoor geen aantekening heeft en dat geen onderdeel uitmaakt van zijn expertise.

De taxateur stelt nog steeds waardeverklaringen op, terwijl deze vanaf 2016 al niet meer zijn toegestaan. De rapporten zijn onvolledig, waarbij de taxateur er blijk van geeft niet over de voor deze taxaties vereiste vakkundigheid te beschikken.

Tenslotte is er in een rapport sprake van eerdere betrokkenheid van de taxateur. Dit staat niet vermeld in het rapport, waarmee de taxateur in strijd met de beginselen van objectiviteit en onafhankelijkheid heeft gehandeld.

Het tuchtcollege is het met NRVT eens dat de rapporten niet naar behoren zijn ingericht en summier zijn gemotiveerd, waardoor essentiële gegevens ontbreken over de onderbouwing van de waarde.

Het tuchtcollege herhaalt maar weer dat het doel van een inzichtelijk en transparant taxatierapport niet is dat de taxateur weet hoe hij tot een waardering is gekomen, maar dat ook anderen dat kunnen volgen, zodat aan een taxatierapport in het maatschappelijk en economisch verkeer vertrouwen kan worden ontleend.    

De taxateur heeft volgens het tuchtcollege onvoldoende duidelijk kunnen maken dat hij binnen het grootzakelijk vastgoed beschikte over de benodigde ervaring en vakbekwaamheid om een dergelijke taxatie te kunnen uitvoeren. Specifiek ten aanzien van GZV-objecten gelden andere vereisten dan voor 'gewoon’ bedrijfsvastgoed. Deze taxaties hebben op basis van hun omvang en complexiteit namelijk een grotere impact op het maatschappelijk en economisch verkeer.

Ook de klacht van NRVT met betrekking tot het niet tweemaal mogen uitbrengen van een taxatierapport voor hetzelfde object zonder dit te vermelden in het rapport, acht het tuchtcollege gegrond.

Ondanks dat de taxateur erkent fouten te hebben gemaakt en maatregelen heeft genomen om in de toekomst vergelijkbare fouten te voorkomen, acht het tuchtcollege gezien de aard, de ernst en de omvang van de tekortkomingen, een gegrondverklaring van de klacht met oplegging van de maatregel van voorwaardelijke schorsing passend.